De haven

De haven

De bel ging,
ik deed open.
Ze kwam door de voordeur,
haar gezicht sprak.

Lieve vriend van me, help me.
Alsjeblieft neem me in je armen.
Ik heb je nu zoveel nodig.
Alsjeblieft, zie het aan me.
Sluit me in je armen,
laat me in je kruipen.
Ik ben zo droevig,
en wil niets voelen.
Ik wil me veilig voelen,
alles doet me zo’n pijn.
Je hoeft me niets te vragen.
Oh, alsjeblieft, bescherm me,
tegen mijn pijn die ik niet wil voelen.
Oh, alsjeblieft, voel met me
dat ik zoveel verdriet heb.

Ja, lief meisje, kom bij me.
Ik ben er voor je.
Ik zal je vasthouden,
je beschermen tegen al je verdriet.
Kruip maar in me weg.
Ik heb nog kracht,
je in me op te nemen.

Lieve vriendin van me.
We zijn er voor elkaar.
Kom bij me. Voel me.
Ik ben er nu voor je.
Jij bent mijn kracht, die ik nu aan je terug wil geven.
Ik wil je al mijn liefde geven.
Jij hebt mij kracht gegeven mijzelf te laten behouden.
Door jou verdriet, voel ik me dicht bij je.

Kom maar, lieve vriendin van me.
Ik zal je omarmen. Je troosten.
Je bent veilig bij me.
Ik zal je laten smelten, tot in mijn veiligheid.
Kom maar, lieverd.
Jou verdriet, is mijn verdriet.
Je zoekt een steiger.
Ik zal de golven tegenhouden.
Zoek in mij de rustige haven.

Ger Broeder